Stel, je leest een boek. Het boek vertelt over een slang, en rechts in beeld zie je 1 plaatje, van een slang. Net zoals in zoveel geïllustreerde boeken. Maar je leest door, en leest dat de slang een schaap tegen komt. Je kijkt op de plaats waar eerst de slang getekend was, maar daar staat nu een afbeelding van het schaap waar je net over las...
Of je leest een verhaal, en komt een woord tegen waar je de betekenis niet (zeker) van weet: je knippert dubbel met je ogen, en er komt een vertaling in beeld.
Of je leest een verhaal in een andere taal dan je moedertaal, en vraagt je af hoe je een bepaald buitenlands woord moet vertalen: de vertaling komt bijna vanzelf in beeld.
Of je leert lezen, en wil het aantal lettergrepen weten ... Je krijgt het als vanzelf te zien.
En er kan meer. Weten hoe je een woord uit spreekt/klinkt: je krijgt het te horen. Waar je in je verhaal was gebleven: het wordt aangegeven met een pijltje. Je wil een verhaal scannen op de hoofdlijn? De minder relevante tekst wordt grijs ipv zwart zodat je sneller kunt lezen.
Met e-readers en camera's die je ogen volgen, zou dat kunnen. Een soort 'lezen 2.0'. Maar is dat soort technologie echt handig? Nauwkeurig genoeg te maken? Goedkoop te maken? Maar dat zijn vragen voor later: het gaat nu 1st om het idee ;-). Zie het filmpje (het begint wat traag, maar daarna (vanaf ca 40 seconden) krijg je te zien wat ik hiervoor beschrijf).
Bron: Crunchgear.
Er wordt ook aan andere oplossingen gewerkt, zoals bv via het lezen van hersensignalen. Een voorbeeld is de Intendix. Naast een vaag filmpje waardoor je niet te zien krijgt wat het nu is en hoe het werkt, is er ook onderstaand filmpje, waardoor je in ieder geval een beeld krijgt van hoe de Brain Computer Interface (BCI) getraind wordt en werkt. Zie je je al zitten met zp'n ca ;-)? En er zijn ook al commercielere versies (die vermoedelijk dan nog minder gevoelig zijn).
Bron: SingularityHub, via een NGN LanVision nieuwsbrief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten