(Dutch)In 1993 boekten mijn vrouw en ik een vakantie in de Pyreneeen, rond het nationaal Park Ordesa, bij MyWay. Wim Hof, the Iceman, was onze gids. Wim was toen, voor zover ik weet, nog niet bekend, ook voor ons niet :-). Het was een abseil-vakantie, voor mensen zonder ervaring. Waarom blog ik daar nu pas/nog over? Het was ZO leuk...
Een van de 1ste dagen nam Wim ons mee naar een brug, vlakbij Labuerda (bij Ainsa) waar we de 1ste dag verbleven: daar liet hij het klim materiaal zien, hoe je je moest zekeren, en maakten we onze 1ste afdalingen, en sprongen we van de brug, allemaal om te wennen aan wat we later zouden doen in Canyons etc.
We denken regelmatig terug aan die vakantie ... tijdens een tocht naar een berghut schatte onze gidsen verkeerd in hoe lang wij over de tocht zouden doen. Gevolg was dat we in ruige bergen liepen, in pikkedonker, op de tast, in de hoop dat we niet in een ravijn zouden stappen. Wim miste in het donker een 'pad' naar de Refugio de Goriz, waardoor de tocht nog wat hachelijker werd. Mijn vrouw vond het niet verantwoord, en zei pisnijdig (ook uit angst) en uit de grond van haar hart: "als ik nu een pistool had, schoot ik je door je kop". Dat maakte Wim duidelijk dat het ernst was :-).
Op een ander moment moesten we door een natte canyon, en hadden we om 1-of-andere reden geen wetsuits. Heel interessant om mee te maken als je in ijskoud water moet zwemmen en merkt dat je hoofd nog wel wil, maar je spieren ECHT dienst beginnen te weigeren en je zou verzuipen als je niet op tijd voet aan de grond zou hebben.
Of die keer dat we een grot zouden bezoeken: de weg omhoog was nogal glibberig, het had geregend en de stijle helling was nogal modderig. Gelukkig waren er bomen. Van het stekelige type, maar als je niet wil vallen, pak je alles aan. De terugweg zouden we zo maar niet maken, werd besloten: er was vlakbij de grot een kloofje: als je daar zou afdalen, zou je in water terecht komen en niet die stijle helling af hoeven. O ja: om naar de rand van dat kloofje te komen, moest je, jawel, over zeer gladde modder: vlak voor de drop van 10 meter stond een boompje: als je dat nu maar pakte als je langs gleed, en je daar dan aan zekerde, dan kon je afdalen... Echt gebeurd... Hebben we dan dingen gedaan die eigenlijk stom waren, onverantwoord? Misschien, maar dat wisten we pas toen we voor de uitdaging stonden, en eigenlijk vaak pas erna.
Maar geen kwaad woord over Wim! Wat een boeiende vent. Ik denk dat het destijds 1 van de eerste reizen was die hij begeleidde. En dat hij dus nog moest uitvinden hoeveel de gemiddelde Nederlander qua lichamelijke mogelijkheden afweek van zijn eigen mogelijkheden.
Ook mooi: de Garganta de Las Gloces:
Wim vond het destijds wel te doen zonder wetsuit en helm...
En bij de tocht door de supermooie Circo de Carriata kwamen we bv weggeslagen paadjes tegen, de clavijas de cotatuero, waar je dan in de verticale wand pinnen had ter hoogte van je handen en voeten, en dan maar goed vasthouden en klimmen (en nee, wij hadden geen helmen en waren niet gezekerd zoals in dit filmpje):
Een langer filmpje van de fraaie Circo de Carriata, wat oud en korrelig, maar geeft wel een mooi beeld van hoe de tocht verliep en wat je kon zien:
Andere plekken die we aandeden tijdens deze vakantie (de links zijn vaak filmpjes): barranco del Furco, Barranco del Rio (eindigde in een kleine baai van El Grado, het stuwmeer onder Ainsa), Fanlo, de Monte Perdido, canyon Anisclo, Sierra de Guara (incl leuke ijzeren trappen op verticale wandjes), barranco Fornocal, Peonera, het spookstadje Janovaz, de 'ski-helling' van los steen op de pena Montanesa, de heerlijke Barranco de la Consusa met op het eind een vrij hangende afdaling van >30 meter, barranco de Raisin & Mascun Superior en de Baranco de Miraval.
O ja, de hulp van Wim vond drank soms wat te lekker. Niet zo handig voor iemand die met een auto vol toeristen einden moet rijden. Dus dat maakte de vakantie nog spannender. Op enig moment beslisten we dat het niet verantwoord was bij de man in de auto te blijven, en zijn we maar gaan lopen en liften...
Maar we hadden het voor geen goud willen missen! Dank voor de mooie herinnering Wim! Ook zoiets meemaken? Wim doet nog zulke trips.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten